Opatija Luxeuil

Opatija Luxeil ili Samostan Svetog Petra i Svetog Pavla u Luxeuilu (francuski: Monastère Saint-Pierre et Saint-Paul de Luxeuil je bila jedna od najpoznatijih katoličkih opatija u Burgundiji. Osnovao ju je između 585. i 590. irski kršćanski misionar Sveti Kolumban na mjestu rimskog naselja Luxovium, uništenog od strane Atile 451. Prema navodima Kolumbanovog biografa Jonasa od Bobbioa, Kolumban je kao lokaciju odabrao nekadašnji paganski hram. Samostan se brzo razvio; iako je Kolumban protjeran od strane austrazijskog kralja Teuderika II i Brunhilde, samostan se nastavio razvijati, zahvaljujući Kolumbanovim nasljednicima Eustaceu i Svetom Waldebertu. Razvoj samostana je, međutim, brutalno prekinut kada ga je godine zauzeo 732. maurski vojskovođa Abdul Rahman Al Ghafiqi te pri tome spalio samostanske zgrade i masakrirao žitelje obližnjeg naselja. Preživjeli su kasnije obnovili samostan, ali su ga u 9. vijeku zauzeli, opljačkali i uništili Normani. Samostan je uništavan i obnavljan još nekoliko puta, sve dok ga konačno nije obnovio Sveti Ansegije, njegov osamnaesti opat. U 17. vijeku se opatija priključila benediktinskom pokretu kongregacije sv. Vannea. Za vrijeme francuske revolucije su redovnici protjerani iz samostana; sve njegove zgrade su uništene, a na njihovim ruševinama podignute kuće i druge svjetovne građevine u Luxeilu. Jedini izuzetak je gotička crkva koja je do 1901. služila kao sjemenište, a danas služi kao župna crkva.